“Zo belangrijk dat familie ouderen met dementie blijft bezoeken”

In verpleeghuis Rosariumhorst te Krommenie zet coördinerend verpleegkundige Anneloes Heijnen zich elke dag in om bewoners met dementie een fijne dag te bezorgen. “Mensen komen vaak bij ons, wanneer ze thuis tegen hun beperkingen aanlopen. Hier gaan we op zoek naar wat nog wel kan. Waar wordt iemand blij van? Wat maakt iemand rustig? Wil iemand bij de voornaam worden genoemd? We stemmen telkens af – ook in overleg met de familie – wat het beste past bij de bewoner.”

Anneloes en collega’s doen er alles aan om bewoners het gevoel van thuis te geven. ”Dat begint al met hoe de afdeling eruitziet. Door spullen van vroeger te gebruiken, nemen we mensen mee terug in de tijd. Regelmatig zorgt dat voor verhalen. Soms helpt het aanbieden van een pop en levert dat bewoners herinneringen op van hoe ze vroeger waren – bijvoorbeeld als moeder.”

Ook rond de warme maaltijd wordt er in Rosariumhorst gezorgd voor een huiselijke sfeer: “We eten met de bewoners mee en doen – als bewoners dat willen – samen de afwas. Het is een eenvoudige taak, maar het kan ervoor zorgen dat mensen zich nuttig voelen.” Bewoners en verzorgenden kijken vaak ook samen tv. “We hebben een smart-tv en kunnen zo oude liedjes en filmpjes via YouTube afspelen. Je ziet dat sommigen dan opleven.”

Zo gauw een bewoner met dementie op ‘haar’ afdeling in Rosariumhorst komt, zoekt Anneloes het contact met de familie. “We horen graag over iemands verleden. Wat was iemands beroep? Wat zijn de kleine dingen waar iemand blij van werd? Hield mevrouw van mooie kleding, dan is het een kleine moeite om haar iets moois aan te trekken.”

In haar werk heeft Anneloes veel contact met de familieleden van bewoners met dementie. “Als het maar even kan, nodig ik hen uit om vaak langs te komen. Soms zien we dat familieleden minder op bezoek komen als de dementie van hun dierbare vordert. Toch zijn er nog veel mogelijkheden om in contact te komen met vader of moeder. Ze kunnen bijvoorbeeld samen door een fotoboek bladeren. Ze kunnen samen naar muziek luisteren. Zelfs in een vergevorderd stadium van dementie blijven bewoners muziek herkennen.”

“Familieleden kunnen soms denken dat er nog maar weinig contact mogelijk is met hun dementerende ouder, maar als zij naar huis gaan, zien wij het gemis bij de bewoner met dementie. Daarom vragen we de familie om een filmpje te maken. Dat spelen we af. Ook hebben we een robotkat en een robotbabypop. We merken dat deze middelen veel rust en afleiding brengen.”

Anneloes krijgt veel waardering voor haar werk van familieleden. Die waardering is er ook van haar bewoners. “Soms zit dat in een klein gebaar. Sommige bewoners herkennen je aan je stem, sommige aan mijn doen en laten. Aan hun gezicht zie je dan dat ze zeggen: ‘Die hoort bij mij!’.”